Blue Lagoon omslagdoek ~ Lily Go

Enkele weken geleden zag ik op de website van Het Wolcafe dat daar het zogenaamde "verloopgaren" werd verkocht. Ik vind het effect van de in elkaar overlopende kleuren heel erg leuk en ben gelijk maar even gaan kijken welke kleuren er nog waren. Ik ging dus met twee bollen Limited garen in mijn scooterkoffer weer naar huis.

Limited by Wolcafé wordt, zoals de naam al zegt, in gelimiteerde oplages gemaakt. Elke keer zullen er nieuwe kleuren bedacht worden. En ook zal de samenstelling van de draad met de seizoenen mee veranderen.

Op dit moment kun je kiezen uit een 100% katoenen variant en een variant met een combinatie van wol/katoen. Ik kocht van beide varianten een bol.

Ik ben begonnen met de katoenen bol, de groene/lichtblauwe en heb daarvoor een patroon van een omslagdoek van Lily Go gekozen: Blue Lagoon.

Deze omslagdoek wordt vanuit het midden gehaakt en is een combinatie van stokjes en lossen. In het patroon ontstaan een soort blaadjes die naast elkaar zitten. Het blaadjespatroon wordt herhaald tot er ongeveer 80% van de bol is gebruikt. Ik heb in eerste instantie iets te ver in het blaadjespatroon doorgehaakt, ik had te weinig over om de opengewerkte rand genoeg te herhalen.

Daarom heb ik een herhaling van het blaadjespatroon uitgehaald en ben vervolgens begonnen met de eindrand. Deze ontstaat door dubbele stokjes af te wisselen met lossen die relatief ver uit elkaar gehaakt worden zodat een heel luchtig patroon ontstaat.

Ik moest wel even wennen aan de katoenen draad die is opgebouwd uit allemaal afzonderlijke draadjes, het heeft de neiging om te stropen en dan krijg je lussen. Maar met de andere haaknaalden is dit probleem eigenlijk gelijk opgelost.

Er bleef na drie herhalingen van het eindpatroon nog een heel klein stukje garen over, ik denk nog geen meter. Dat is wel heel erg goed uitgekiend dus.
Voor een mooi eindresultaat heb ik de shawl opgespannen. Hoewel de meningen verschillen, vind ik dat de finishing touch van je werk. Het patroon komt zoveel mooier tot zijn recht na het opspannen. Klik hier voor een foto-uitleg hoe je het opspannen in zijn werk gaat.
Ik vind het kleurverloop van het garen mooi het was een leuk project om te haken en het resultaat is een luchtige zomershawl die heerlijk draagt.

Patroon: Blue Lagoon van Lily Go
Garen: Limited by Wolcafe 100% katoen
Gewicht: 225 gram
Looplengte: 825 meter
Gebruikte naald: 4.0 mm haaknaald

Haaknaald

De afgelopen week ben ik druk aan het haken geweest om mijn achterstand van de meehaakdeken in te halen. Dat is bijna gelukt, zodra ik bij ben zal ik het resultaat weer laten zien.
Dat is echter niet het enige haakproject waar ik mee bezig ben geweest, inmiddels heb ik twee shawls gehaakt met Limited garen van Het Wolcafe.

Nu ben ik in de gelukkige, maar oh zo gevaarlijke positie, dat ik de bollen Limited live kan zien en bekijken bij Het Wolcafe. Het kleine pandje met de oh zo verleidelijke garens en patronen is op loop- en fietsafstand, wie kan daar dan weerstand aan bieden...
Elke dinsdagavond wordt er brei- en haakcafe gehouden, ik ben de afgelopen twee weken ook geweest. Erg leuk om met elkaar te haken of breien, ideetjes en patroontjes uit te wisselen of bespreken.

Nu haak ik al heel lang met een gewone ijzeren haaknaald, heel ouderwets. Dus ging ik maar op zoek naar een exemplaar die lekker in mijn hand moest liggen en natuurlijk ook lekker haakte. Mijn eerste aankoop was een KnitPro haaknaald. Maar, poeh, wat haakte die beroerd en wat zag mijn haakwerk er belabberd uit. Ik heb alles weer uitgehaald en ben weer opnieuw begonnen, met de oude vertrouwde ijzeren haaknaald.

Maar gisterenavond ben ik, na een avondje proefhaken, overstag gegaan voor de Clover haaknaalden. Deze liggen wel lekker in mijn hand, ze haken heel erg fijn en het haakwerk wordt weer zo mooi en regelmatig als ik graag wil. Voor de shawls gebruik ik naald 4.0, voor de meehaakdeken 4,5 en 5.00 mm. Die heb ik ook gelijk maar meegenomen..
Inmiddels ben ik bijna weer zover als ik was met de sjaal, foto's en uitleg volgen nog.

Pukkels

Als moeder van een 17-jarige puberdochter moet ik vaak erg grinniken als ik de dagelijkse strip "Pukkels" in het Algemeen Dagblad lees, zou zo maar over ons kunnen gaan! 
Pukkels is de Nederlandse naam van de van oorsprong Amerikaanse strip Zits, waarin het draait om de avonturen van de 15-jarige puber Jeroen Donkers (Jeremy in de Amerikaanse uitgave).
Anderhalf jaar na het debuut van schrijver Scott en tekenaar Borgman, verscheen de strip al in meer dan 650 kranten, onder andere in Het Parool en het Algemeen Dagblad.

Jeroen is een middelmatige scholier, aankomend muzikant en gekweld door pukkels en andere ongemakken van de puberteit. Alles speelt zich af rond school, huis, en in de oude bus die ze gekocht hebben. De kloof tussen de generaties is feitelijk het echte onderwerp van de strip, en als uitloper daarvan de manier waarop er wordt omgegaan met bijvoorbeeld nieuwe media. Dat levert de ene hilarische strip na de andere op, met situaties die zowel voor pubers als voor ouderen herkenbaar zijn.
Grinnik even met me mee:

Tja....

Strependeken ~CAL 2014 ~ week 16 en inhaalslag

Ik was lekker op dreef met het haken van de strependeken (meehaakproject 2014) tot ik in toer 55, met nog maar een paar steken te maken, het laatste draadje van de bol lichtblauw garen in mijn handen had. Bah, net verkeerd gegokt met de kleur, zul je net zien.

Nu had ik de deken al eerder eens uitgehaald, dit keer zag ik dat niet zitten, was net zo lekker op gang. Dus  toen maar de  aanschaf van een nieuwe bol garen op mijn "to-do-lijstje" gezet. En daar is het tot vandaag op blijven staan, nieuwe en andere dingen kregen de aandacht en de meebreideken stond onder het tafeltje in de kamer.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik in het haken aan de deken ook geen puf meer had, het bestellen van het garen schoot er dus even makkelijk bij in.

Tot ik vandaag bij Kamerbeek in de Crimpenhof was, een heerlijke volle winkel met van alles en nog wat op hobby en creatief gebied. Tot mijn verrassing zag ik daar de Katia Planet in alle kleuren in een schap liggen, inclusief de bij mij opgeraakte lichtblauwe kleur.
Er zijn twee bollen mee naar huis gegaan. Ik denk dat 1 bol nog niet genoeg is voordat de deken af is.

Vervolgens moest ik even uitzoeken waar ik gebleven was met de deken: toer 55, week 16. Dat betekent dat ik nog een 7-tal weken heb in te halen. Dat gaat niet zo'n probleem worden, nu ik de deken weer even met alle mooie kleurtjes in mijn handen heb gehad. Vond 'm toch wel heel erg leuk worden...

Bedankt voor alle leuke reacties naar aanleiding van mijn overdenking over het bloggen.
Ik was of ben niet van plan om te gaan stoppen met bloggen, vind het zelf gewoon heel erg leuk om te doen. Het maken van de berichten met bijbehorende links naar gebruikte materialen, tips en trucs over een bepaald onderwerp of techniek, vergen wel wat tijd en aandacht. Maar dat zijn ook vaak de berichten waar ik tot op heden nog steeds leuke reacties op krijg of vragen over worden gesteld.
Ik zie het blog ook inderdaad als een "creatief dagboek" zoals Saskia het noemde en hoe leuk is het om berichten terug te lezen door de tijd heen en terug te zien wat ik allemaal gemaakt heb.
Jullie zijn dus nog niet van me af....

Sunshine sokken ~ Cookie A

Wat een toepasselijke naam voor deze sokken zit ik me te bedenken. De afgelopen dagen waren zonnig met zo nu en dan wat wolken, maar nu ontbreekt de zon helemaal en heeft het net zelfs wat geregend. Nu maar hopen dat in de loop van de dag en morgen de zon weer wat kan doorbreken..

Zo nu en dan vind ik het leuk om naast de kleurrijke Wilder strengen, ook eens een paar sokken in een effen kleur te breien. Keuze voor patronen maakt dan niet zo heel veel uit, die komt in een effen kleur immers altijd tot zijn recht.

Het werd toch weer een patroon uit het boek Sock Innovation van Cookie A: Sunshine en ik gebruikte bijna dezelfde kleur als het oorspronkelijke patroon: een bleekroze tint.
Het patroon is opgebouwd uit samen gebreide steken, zowel naar links als naar rechts en worden onderbroken door een klein kabeltje over 4 steken tussendoor. De banen die daardoor naast elkaar ontstaan, vormen een soort zigzagpatroon. Naast de samen gebreide steken wordt er natuurlijk een omslagsteek gemaakt om hetzelfde aantal steken per naald te behouden en die maken het patroon door de gaatjes die ontstaan, weer luchtig.

De bleekroze tint van het garen is prachtig, het patroon komt er heel goed mee tot zijn recht.
Het was een heerlijk garen om mee te werken, dat was door de samenstelling van het garen waarin zijde, kasjmier en merino wol zat.

De hiel was weer een hollandse hiel, waarbij ik aan weerzijde van de grote hiel weer 3 steken recht breide. De rechte steken zorgen voor een mooie rand en de steken kunnen heel mooi opgehaald worden bij het vormen van de spie. Ik ben heel erg gecharmeerd van deze methode, de opgehaalde steken hoeven niet gedraaid te worden en er ontstaan geen gaatjes op deze manier.
Al met al heerlijk draagbare sokken, fijn patroontje om te breien en mooi resultaat.

Patroon: Sunshine van Cookie A uit Sock Innovation
Garen: Austermann Royal (helaas gaat dit prachtige garen uit de productie, er zijn nog enkele kleuren te bestellen)
Kleurnummer: 0010
Samenstelling: 60% merino scheerwol, 20% polyamide, 10% zijde, 10% kasjmier
Gewicht: 2 bollen van 50 gram per stuk, looplengte 200 meter
Gebruikte naalden: 2,5 mm

Het laatste bericht van Elisabeth op haar blog Busy Bessy(klik) zette me ook aan het denken over bloggen: wordt de animo om te bloggen minder (in zijn algemeenheid) en bij mij in het bijzonder en wordt er minder op blogs gelezen en komt daarvoor Faceboek in de plaats?
Ik betrap me erop dat ik de laatste maanden ook minder berichten op mijn blog plaats, terwijl ik toch echt niet minder heb om te laten zien. Persoonlijk lees ik veel liever blogberichten dan de korte vluchtige "meldingen" die op Facebook langs komen "waaien". Mijn lijst met favoriete blogs is eigenlijk het allereerste die ik naloop of er nieuwe dingen zijn geplaatst.
De zomerstop zal er ongetwijfeld nog komen, maar ik heb me voorgenomen om dat nu nog niet in te laten gaan....en iets meer aandacht besteden aan het regelmatig plaatsen van berichten.
Wat vinden jullie...??

Munt, munt en nog eens munt

Munt (Mentha) is een geslacht van meerjarige planten uit de lipbloemenfamilie (Lamiaceae). Ze hebben sterk geurende stoffen (menthol) die gebruikt worden in diverse producten als smaak- en geurstof, bijvoorbeeld in snoep, thee en tandpasta.

Munt is ontstaan uit jaloezie van een godheid. Pluto was de heerser van de onderwereld. De Griekse godin Persephone, de vrouw van de god Pluto had een vriendin. Deze vriendin heette Mintha. Ze waren goede vriendinnen maar Pluto wenste niet dat de twee zoveel samen met elkaar deden. Hij werd zeer boos op deze situatie en veranderde Mintha in een plant.

Misselijkheid gaat over zodra je mint ruikt. Hetzelfde geldt voor sommige hoofdpijnvormen. Als je mint over je voorhoofd en neus wrijft zul je kunnen merken dat de hoofdpijn verdwijnt. Wat de misselijkheid betreft zijn er veel reizigers die altijd een klein flesje mintolie op zak hebben. Ze ruiken eraan zodra er misselijkheid optreedt. Menthol geeft de maag rust. Dat geldt uiteraard ook voor het drinken van pepermuntthee of een op mentol gebaseerd snoepje.

Munt verbouwen is eenvoudig. De plant heeft alleen regelmatig wat water nodig en wat zon. De muntplant kan in het voor- en in het najaar worden geplant. Munt groeit echter vaak zo hard dat een hele tuin overwoekerd raakt. De plant verspreidt zich namelijk door uitlopers die onder de grond groeien.

De foto's zijn allen van mijn verzameling muntplantjes in een zinken teil in de tuin. Naast de bekende Marokkaanse munt, staan er ook een aantal bijzondere varianten bij: ananasmunt, appelmunt, aardbeimunt en chocolademunt.

Als je een takje van deze soorten afhaalt en licht tussen je vingers wrijft, dan ruiken ze echt naar het fruit of de chocolade.

Heerlijk om verse muntthee van te maken, het aroma wordt ruik je door de mintgeur heen.

Er zijn nog meer varianten: bananenmunt, basilicummunt, citroenmunt, sinaasappelmunt, lavendelmunt, gembermunt...daarvoor moet je dan niet bij een standaard tuincentrum zijn, maar op zoek tussen de kruiden bij een kweker of lokaal tuincentrum.

Ik ga van mijn glas aardbei/muntthee genieten, heerlijk!